Hakea (Proteaceae)
Hakea behoort tot dezelfde familie als Grevillea, Banksia en Telopea (Proteaceae) en er zijn 130 Hakea soorten bekend die allemaal endemisch zijn in Australië. Hakeas zijn te vinden door heel Australië (de alpen, woestijn, tropen en aan de kust), maar de grootste diversiteit aan soorten is te vinden in het zuidwesten van Australië, dat is de thuisbasis van veel meer Proteaceae , meer dan enige andere regio in de wereld (waaronder Zuid-Afrika).
De Hakea is vernoemd naar Baron Christian Ludwig von Hake, de 18e-eeuwse Duitse beschermheer van plantkunde. Verder is de Hakea nauw verwant aan de Grevillea; zo nauw, dat de twee genera binnenkort vermoedelijk zullen worden gecombineerd. Het grootste verschil is dat de Hakea grote, sterk verhoute zaaddozen vormt. Hakeas zijn het meest prominent op ’s werelds meest fosfor-verarmde gronden, wat deels wordt verklaard door hun carboxylaat-vrijgevende cluster (of proteoid) wortels. Zij beheren ook fosfor die zij opnemen uit de bodem op een zeer efficiënte wijze, net als de Banksias in dezelfde omgeving.
de tuin, maar er zijn enkele soorten die veel vorst verdragen of zelfs geheel winterhard zijn.
Veel mensen denken dat de Hakea bij ons in Nederland niet kan in Wij hebben nu verschillende Hakeas in de tuin staan, waaronder Hakea microcarpa ( meest winterharde), Hakea nodosa en Hakea epiglottis. Ze hebben het allemaal reuze naar hun zin bij ons in de tuin en bloeien ook elk jaar.
Hakea lissosperma
Even hard of net iets minder hard dan H. microcarpa. Ik heb geprobeerd deze soort te zaaien in 2013, maar heb helaas geen opkomst gehad. In 2014 maar weer eens een poging wagen.
Hakea microcarpa
De soort is endemisch in Zuid- Queensland, New South Wales, Victoria en Tasmanië. Deze soort staat bekend als de meest winterharde Hakea en heeft hele harde blaadjes. De bloei vind plaats in de maand mei en de plant bloeit met witte bloemen. Twee van deze planten staan al vanaf 2013 bij ons in de tuin.
Hakea nodosa
Yellow Hakea, wordt een struik van 2 meter hoog en komt voor in Victoria en op Tasmanie.
In 2013 heb ik de H.nodosa gezaaid en heb in 2014 drie planten in de tuin gezet, die alle drie in bloei stonden in november 2015. De soort H. nodosa bloeit gemiddeld na 1 ½ jaar.
Hakea epiglottis
Inheems op Tasmanië, wordt 3 meter hoog in zijn natuurlijke omgeving. Winterhard tot -15C? Deze plant was jarenlang winterhard in de E.H. Lohbrunner Botanische tuin in Vancouver en groeide uit tot een kleine boom. De epiglottis is al 10 jaar lang winterhard bij een vriendin van mij in Neer, dus zeker het proberen waard.
Verzorging:
Goed gedraineerde grond, geen mest geven met fosfaat.
Stekken:
Makkelijk te stekken zijn, alhoewel ik daar zelf nog geen ervaring mee heb.
Zaaien:
De makkelijkste manier om aan deze plant te komen is om hem zelf te zaaien of om stekken. Ik heb tot heden geen ervaring met het stekken van de Hakea, maar het zaaien gaat erg makkelijk. Zaden aan deze planten zullen levensvatbaar zijn als ze 12 maand oud zijn en de zaaddozen bruin/ zwart zijn geworden. De hierboven vernoemde soorten heb ik verkregen uit zaad. Deze soorten ontkiemen meestal tussen de twee en zes weken en mogen niet oppervlakkig gezaaid worden, maar moeten licht bedekt worden met perliet, scherpzand of turf. Zaai ze ook niet te diep, want dan komen de zaden ook niet op. Het is mogelijk om aan het eind van de zomer als een plant te hebben van 50cm. Zaden zijn oa. Te bestellen bij Wildseeds Tasmania en Nindethana
Winterhard:
De soort microcarpa is de meest winterharde Hakea, de andere soorten verdragen veel vorst en komen hier ook makkelijk door de winter.
Verkrijgbaarheid:
H. microcarpa is te koop bij kwekerij Rein en Mark Bulk en Esveld, verder kunt u zaden bestellen bij bijvoorbeeld Wildseeds Tasmania of Nindethana
Update:
In het najaar van 2013 heb ik twee van de vier H.microcarpa zaailingen in de tuin gezet.
Update 30-11-2014: In het najaar van 2014 heb ik nog een joekel van een H.microcarpa in de tuin gezet. Verder heb ik nog een H.lissosperma in de tuin gezet.
Update: 08-11-2015: De soort H.nodosa staat voor het eerst in bloei,
Update: 10-11-2017: Helaas is de H.nodosa in ineens doodgegaan in de zomer. De plant werd al bruiner en bruiner. Ik vermoed dat ik mest heb gestrooid in de buurt van deze plant en dat ik per ongeluk ook de H.nodosa heb bemest. Hakeas mogen geen mest hebben, want daar zit fosfaat in. Iets waar deze planten niet tegen kunnen.
Update 03-06-2020: Op moment van schrijven staan er nog steeds 2 H. microcarpas in de tuin, 1 H.nodosa en 1 H.lissosperma. De planten doet het dus hartstikke goed bij ons in de tuin en bloeien elk jaar ook nog eens 🙂
