Microcachrys tetragona (Podocarpaceae)
In het westen van Tasmanië groeit deze plant vaak over stenen heen op rotstoppen en in kei velden. Microcachrys tetragona staat het liefst op de volle zon en houdt van vochtige grond. Dit is de enige soort in Microcachrys, het geslacht is het nauwst verwant aan Saxegothaea en Pherosphaera.
Hij wordt vaak gevonden in alpine dwerg struikgewas boven 1000 meter hoogte, meestal verspreid door middel van lopers over rotsformaties of door lage vegetatie.
In de buurt van deze plant groeien vaak andere Tasmaanse dwergconiferen zoals Diselma archeri, Pherosphaera hookeriana en Podocarpus lawrencei , evenals de boom Athrotaxis cupressoides.
Vrouwelijke planten hebben rood fruit en zijn mooier dan mannelijke planten die bruin fruit hebben.
Verzorging:
Volle zon, humusrijke grond die goed gedraineerd is en voldoende vocht bevat. In de zomer extra water geven, want deze conifeer kan geen langdurige periodes aan van droogte.
Helaas zijn onze beide coniferen in de zomer doodgegaan. Op het eerste gezicht viel mij niks op, maar toen ik de planten goed bekeek en voelde aan de naalden, kon ik merken dat de gehele plant verdroogd was.
Stekken:
Stekken in het voorjaar of in de herfst, mist of bodemverwarming is niet essentieel om te de stekken te laten wortelen.
De stekken kunnen wortelen binnen 4 a 5 maand.
Zaaien:
Alhoewel het mogelijk is om de plant te verkrijgen uit zaad is stekken de manier om de plant te vermeerderen.
Winterhard:
Het is door de jaren heen gebleken dat deze plant volledig winterhard is bij ons in de tuin.
Verkrijgbaarheid:
Onze plant hebben we jaren geleden gekocht bij kwekerij Hulsdonk in België.
Update:
2013 In de zomer hebben wij Microcachrys tetragona verplaatst naar een andere plek in de tuin, zodat de plant meer zonlicht krijgt.
2014: Wij hebben in de zomer van 2014 een vrouwelijke plant van Micocachrys tetragona in de tuin gezet, die sierlijk roodfruit heeft.
Er staat nu een mannelijke plant met bruin fruit en een vrouwelijke plant met rood fruit naast elkaar.
