Agapanthus (Amaryllidaceae)
Agapanthus
De Agapanthus is exotische vaste plant afkomstig uit het Zuiden van Afrika en er zijn officeel 7 erkende soorten bekend.
De plant wordt vaak Lily of the Nile genoemd, de geslachtsnaam betekent liefdesbloem, van het Griekse agape, wat liefde betekent, en anthos, wat bloem betekent.
Het is de enige soort in de onderfamilie Agapanthoideae van de bloeiende plant familie Amaryllidaceae.
Agapanthus hebben lange, vlezige bladeren die dichte bosjes van groenblijvend of bladverliezend gebladerte vormt. Sommige dwergvormen worden maar 20 cm hoog, terwijl reuzen tot twee meter hoog kunnen worden.
Vorstbestendige Agapanthus soorten:
De volgende soorten verdragen de meeste vorst:
- caulescens
- campanulatus (de allerhardste soort)
- codii
- inapertus
Bladverliezende Agapanthus soorten:
De vorstbestendige soorten zijn allemaal bladverliezend, ze groeien allemaal in gebieden in Zuid-Afrika, waar het in de zomer veel regent (Oost Kaap, Kwazulu – Natal, Lesotho en Swaziland).
De planten zijn daar in de droge winters volledig in rust en ontwaken in de lente. Dankzij de regenval ontwikkelen ze zich dan zeer snel en bloeien in de zomer overvloedig.
Een Deense vriend van mij, heeft de soort Agapanthus ‘midnight blue’, al jaren in zijn tuin staan en die heeft nog nooit schade gehad, deze soort staat ook al jaren in de tuin van kwekerij Hessenhof
Agapanthus campanulatus
Naar verluid de meest winterharde Agapanthus. De plant wordt ongeveer 0,4 tot 1 meter hoog en heeft glanzende,smalle, lijnvormige, grasachtige bladeren. De plant bloeit met lichtblauwe tot donkerblauwe bloemen met een donkere blauwe streep. Deze soort is voor zover ik weet niet in Nederland te koop, maar hier in Engeland.
Agapanthus caulescens:
Als tuinplant is de A. caulescens vrij onbekend in Nederland. De plant komt van nature voor in zomerregen gebieden in Zuid-Afrika, waar het in de winter kan vriezen en waar sneeuw ligt. De bloemkleur varieert van donkerblauw tot lichtblauw. Deze soort schijnt iets minder winterhard te zijn dan Agapanthus campanulatus. De plant bloeit met licht tot donkerblauwe bloemen. Er zijn drie ondersoorten van de caulescens bekend, namelijk: angustifolius caulescens agracilis Al deze drie ondersoorten zijn in Zuid-Afrika te vinden in grasland, in de open lucht en vaak tussen rotsen en keien. De caulescens is voor zover ik weet ook niet te koop in Nederland, maar wel in Engeland bij deze kwekerij
Agapanthus codii
Agapanthus codii Dit is één van de minder bekende Agapanthus soorten. Deze soort heeft brede groene bladeren die zo'n 45-60 cm kunnen hoog worden en stevige bloemstengels die 1- 1,2 m hoog boven het loof uittorenen. De bloemknoppen zijn donkerblauw, de bloemen zelf zijn eerder licht blauw met een donkerder blauwe middenstreep. Volgens de Rode Lijst van Zuid-Afrikaanse planten is Agapanthus coddii een zeldzame soort en komt alleen voor in een beperkt gebied in de westelijke Waterberg. Daar groeit deze plant in bergachtig grasland in permanent vochtige grond. In cultivatie heeft deze plant, rijke en goed doorlatende grond nodig, met voldoende compost en veel water in de zomer. Ik heb deze soort nog niet kunnen ontdekken bij een Nederlandse kwekerij. Dus als u deze soort graag wilt proberen in de tuin moet u hem in Engeland bestellen.
Agapanthus inapertus
Afkomstig van de Drakensberg in Zuid-Afrika, deze plant wordt ook wel de Drakensberg Agapanthus genoemd. De plant is zeer lang en laatbloeiend met lange, schone stelen die de meer hangende bloemen enkele meters boven het gebladerte ondersteunen. De donkerblauw tot violetkleurig en de plant bloeit met hele met lange bloemen. De bloemstengels waaraan de bloemhoofden komen, kunnen 1 - 1,5 meter hoog worden. Waarschijnlijk is het bij deze soort wel nodig om een mulch laag aan te brengen in de winter. Bollen van deze plant zijn onder andere te koop bij avonbulbs in Engeland.
Verzorging:
Agapanthus gedijt in vruchtbare, goed doorlatende, maar vocht vasthoudende grond in de volle zon.
Agapanthus vertoont geen voorkeur voor pH, behalve A. africanus, die een zure grond prefereert.
Vermeerderen:
Zaaien wil wel, maar het duurt lang voordat je een bloeiende plant hebt, de snelste manier is om de plant te delen.
Winterhard:
Ik vermoed dat als je de plant beschermd met een mulchlaag van bijvoorbeeld ‘gemalen dennenschors’, dat de plant winterhard is.
Je zou ook in de winter de grond kunnen afdekken met pu isolatie platen of tempex platen. Dit zorgt ervoor dat de grond niet bevriest
en je zo de plant heelhuids door de winter kan krijgen.
