Baloskion tetraphyllum (Restionaceae)
Het geslacht Baloskion werd voor het eerst officieel in 1838 beschreven door de botanicus Constantine Samuel Rafinesque. Er zijn acht officieel benoemde soorten, waarvan wij de Baloskion tetraphyllum in de tuin hebben. Baloskion tetraphyllum, ook wel bekend als Tassel Cord Rush, is een vaste plant uit de Restionaceae-familie, die van nature voorkomt langs de oostkust van Australië, van Queensland tot Tasmanië. Deze plant groeit voornamelijk in moerassige gebieden, langs beken en in vochtige, zanderige of veenachtige bodems. Hij is goed aangepast aan zowel kust- als binnenlandse regio’s
Fysieke Kenmerken
De plant vormt dichte pollen en kan tot 2 meter hoog worden. De groene, veerachtige stengels geven de plant een sierlijk uiterlijk. De bladeren worden vervangen door bruine scheden langs de bloeiende stengels, en in de lente en zomer verschijnen de slanke, bronskleurige bloemen, die vaak worden gebruikt in bloemstukken(
Habitat en Groeiomstandigheden
Baloskion tetraphyllum gedijt in natte, moerassige omstandigheden en groeit goed op verschillende bodemsoorten, zoals klei en leem. Deze plant kan zowel in de volle zon als in de schaduw worden gekweekt en verdraagt lichte vorst. Hij is ideaal voor gebruik in waterpartijen, natte tuinen of veengebieden en kan ook in potten worden gekweekt
Ecologische Rol en Gebruik
De zaden van Baloskion tetraphyllum vormen een voedselbron voor inheemse vogels zoals vinken, wat de plant waardevol maakt voor de biodiversiteit. Bovendien wordt hij vaak gebruikt voor het herstel van wetlands en mijnbouwgebieden vanwege zijn vermogen om zich aan te passen aan vochtige omgevingen. Deze aantrekkelijke, onderhoudsarme plant is een uitstekende keuze voor tuiniers die een natuurlijke, decoratieve rietplant zoeken voor vochtige landschappen.
Verzorging:
Deze plant houdt van heel erg veel water, zon, zure grond. De plant zal kunnen groeien in de schaduw tot in de volle zon.
Vermeerderen:
Vermeerderen door delen of door stekken. Delen is riskant en de plant kan hierdoor doodgaan.
Zaaien:
Het schijnt dat de zaden beter ontkiemen met behulp van ‘smoke-treatment’.
Winterhard:
De ervaring bij ons en bij de Groeneprins in de tuin hebben uitgewezen dat deze plant toch niet volledig winterhard is. Bij ons is de plant helemaal bruin geworden en niet meer uitgelopen vanuit de grond. Het feit dat het bij ons niet gelukt is, wil niet zeggen dat het bijvoorbeeld niet kan met deze plant in het zuiden van het land, in een grote stad of aan de kust. Wij gaan het zeker nog een keer proberen en misschien hebben wij de volgende keer wel meer geluk.
Verkrijgbaarheid:
Penberthplants in Engeland
2018 Update:
Helaas is deze plant tijdens de winter van 2017/ 2018 doodgegaan. De plant is geheel bruin geworden en de nieuwe groei is ook bevroren.
Meer informatie:
Australia National Botanic Gardens (ANBG)
