De Melaleuca is inheems op Australië, Nieuw-Zeeland en Tasmanië en er zijn maar liefst 200 erkende soorten.
Sommige groeien uit tot grote bomen anderen blijven een kleine struik, ze hebben vaak een afschilferende bast.
Verder is hij wintergroen en de bladeren zijn ovaal tot lancetvormig.
Qua bloei lijkt hij veel op de Callistemon, het enige verschil is dat de meeldraden gegroepeerd zijn in de Melaleuca, andere namen voor deze plant zijn “paperbark” of “honey myrthle”.
De Melaleuca zie je niet zo snel bij een kwekerij en als hij wordt aangeboden, dan gaat het meestal om een soort die totaal geen vorst verdraagd.
Ik ben op het idee gekomen door mijn boek “Australian plants and their cultivation in Europe”. In dit boek staan enkele vorst tolerante Melaleuca soorten die met succes zijn uitgeprobeerd in Duitsland en Engeland.
Ik heb de drie meest vorst tolerante soorten gezaaid, namelijk de Melaleuca ericifolia, squarrosa en squamea.
De drie genoemde soorten zijn volgens mijn boek winterhard tot –14/-16C. Op zich genoeg om hem te proberen in de volle grond.
In Limburg is hij in de winter van 08/09 bovengronds afgestorven maar in het voorjaar wel weer uitgelopen. Daar heeft hij 1 week lang `s nachts temperaturen van –20C gehad.
De Melaleuca is afkomstig uit dezelfde familie als de Callistemon en Leptospermum namelijk de myrtaceae familie.
Ik heb in juli 2009 de Melaleuca voor het eerst gezaaid, de zaaiwijze is gelijk aan die van de Callistemon. Belangrijk is dat je oppervlakkig zaait en de zaaigrond ligt afdekt met een laagje gezeefde aarde. Je zou nog beter een klein zaaikasje te gebruiken met bodemverwarming. Zorg ervoor dat de grond goed vochtig blijft als de zaadjes nog niet ontkiemt zijn. Zo`n beetje alle zaden waren ontkiemd binnen 2-5 dagen.
Volle zon, goede drainage, de eerste jaren beschermen in de winter. De plant houdt van vochtige condities en is opgewassen tegen slechte drainage, maar kan ook tegen droogte maar dan zullen de bloemen minder lang bloeien en maakt dan geen zaad capsules aan.
Helaas kan deze plant niet goed tegen kalk, zorg dus voor een zure grond, die goed vocht vasthoud. Je kan bijvoorbeeld ook gemalen dennenschors uitstrooien rondom de planten. Zo droogt de grond minder snel uit en wordt hier ook iets zuurder van.
Neem stekjes van 4-6 cm lang en maak een kleine wond aan de onderkant. Gebruik een hormoongel zoals Clonex om de stek te laten wortelen in een mengsel van zaaigrond, zand en perliet en bodemverwarming. De stekken kunnen wortelen binnen 1,5 week.
Zaai oppervlakkig of bedek de zaden licht en zorg ervoor dat de grond niet uitdroogt. Je kan een schaaltje met water onder het zaaibakje zetten (bog methode).
Sommige koude tolerante soorten ontkiemen beter met cold stratification.
De winter van 2010/2011 heeft bevestigd waar ik al bang voor was, de Melaleuca is totaal niet winterhard en waren alle Melaleucas in de tuin, binnen 1 week bruin.
Het kan dat er Melaleuca soorten zijn die op veel koudere plekken groeien in Australië en wel door de winter komen bij ons, maar ik ben ze nog niet tegen gekomen.
Zaden zijn te koop bij:
Helaas heb ik geen melaleuca`s meer in de tuin, maar binnenkort ga ik het wel een keer proberen met een hele winterharde selectie uit Tasmanië.
In de zomer van 2014 heb ik 2 Melaleuca pustulata in de tuin gezet. Deze planten zijn in het wild verzameld op Tasmanië door Graham Hutchins van County Park Nursery. Ik ben reuze benieuwd hoeveel vorst deze Melaleuca soort verdraagt en hoe hij het doet bij ons in de tuin.
In het voorjaar van 2017 heb ik Melaleuca pustulata uit de tuin gehaald. De plantjes kwam wel door de winter, maar hadden elk jaar veel te veel schade. Is een plant dan winterhard? Ik vind van niet, ik vind dat een plant winterhard is, als deze ongeschonden door de winter komt en niet als een plant tot aan de grond afsterft in de winter en in het voorjaar weer uitloopt vanuit de grond.